Mijn kat heeft een kale plek in zijn nek - waarom en wat te doen?

Mijn kat heeft een kale plek in zijn nek. Waar de kale plek in de nek van de kat vandaan komt is snel uitgelegd. Ook als u het nog niet heeft opgelopen: Uw kat heeft waarschijnlijk zijn eigen vacht eraf gekrabd. Hij kan er gemakkelijk bij met de scherpe klauwen van zijn achterpoot.

En nu begint het probleem, want u moet erachter zien te komen waarom uw kat krabt. De oorzaken van jeuk zijn velerlei en vereisen elk een andere behandeling. Wij zullen u uitleggen welke aandoeningen mogelijk zijn en hoe u uw kat kunt helpen.

Wat als katten kale plekken hebben?

Met hun scherpe klauwen kunnen katten zichzelf snel verwonden als ze overmatig krabben. Dit kan leiden tot kale plekken in de nek, maar ook op andere makkelijk bereikbare delen van het lichaam. Vaak is de aangetaste huid rood of bloedt zelfs. Maar er zijn ook ziekten die haaruitval veroorzaken. Als deze plekken ook nog jeuken, zal uw kat zich krabben en pijn doen. Het is daarom niet altijd gemakkelijk te onderscheiden of de haaruitval al aanwezig was vóór het krabben.

Waarom katten overmatig krabben kan vele redenen hebben. De meeste jeuk veroorzakende ziekten zijn gemakkelijk te behandelen als ze eenmaal zijn vastgesteld. En daar begint het probleem. Het kan enige tijd duren voordat u weet wat de oorzaak is. Vaak zijn er meerdere onderzoeken en tests nodig om erachter te komen. 

Mogelijke oorzaken:

• besmetting met parasieten

• vlooienallergie dermatitis

• voedselintolerantie

• cutane schimmel

• psychologisch veroorzaakte haaruitval

Parasiet besmetting

Veel parasieten die op of in de huid leven, veroorzaken jeuk. Vlooien komen het meest voor, maar ook luizen en verschillende soorten mijten zoals bontmijt of schurftmijt komen voor. Afhankelijk van het soort parasiet is er een ander patroon in de haarloze gebieden, omdat het vaak niet stopt bij de kale plek in de nek. 

Grotere parasieten zoals vlooien en luizen zijn met het blote oog te zien. Om de kleinere kruipers op te sporen, wordt in de dierenartsenpraktijk een zogenaamde huidafkrabsel onderzocht. Dan kan de gerichte behandeling met een effectief antiparasiticum beginnen. In de meeste gevallen moeten ook de gezelschapsdieren behandeld worden, zelfs als ze geen symptomen vertonen. Anders zou er een voortdurende herinfectie plaatsvinden.

Vlooienallergie dermatitis

Het speeksel van vlooien helpt hen bloed te zuigen, omdat het bloed niet zo snel stolt. Het probleem is dat sommige katten er allergisch voor zijn. Dit kan een reactie over het hele lichaam veroorzaken, inclusief hevige jeuk en huidontsteking.

Vlooien verbergen zich in de omgeving en gaan alleen naar hun gastheer om bloed te zuigen. De gemakkelijkste manier om ze op te sporen is via hun uitwerpselen, die ze als zwarte kruimels in de vacht achterlaten. Wrijf ze op een vochtige doek. Als ze rood worden, is dat het bewijs van een verteerd bloedmaal. Behandel uw kat met spot-ons of tabletten. Om definitief van de bloedzuigers af te komen, is het ook essentieel om de omgeving te behandelen en schoon te maken. Ze produceren hun nageslacht in krabpalen, banken, kieren van vloerplanken enzovoort. Je kunt van ze afkomen met zogenaamde foggers en een stofzuiger.

Voedselintolerantie

Het komt al jaren steeds vaker voor. Voedselintolerantie is een overreactie van het lichaam op verschillende voedingsbestanddelen. Zelfs voedsel dat uw kat al lange tijd eet, kan hij plotseling niet meer verdragen. De precieze redenen hiervoor zijn onduidelijk.

Voedselintoleranties uiten zich door jeuk, oorontstekingen, diarree en braken. Als u dit vermoedt, is de enige manier om te helpen een eliminatiedieet. Wekenlang mag uw kat alleen voer eten dat bestaat uit een paar ingrediënten die steeds hetzelfde zijn. Extra traktaties zijn helaas taboe. Wanneer de symptomen verdwenen zijn, kunt u geleidelijk meer voedsel aan het dieet toevoegen.

Cutane schimmel

Cutane schimmelsporen komen overal ter wereld voor, maar zogenaamde dermatofytose komt meestal alleen voor bij verzwakte dieren, zoals jonge, ondervoede, door parasieten geteisterde en onverzorgde katten. De ziekte manifesteert zich door ronde tot ovale haarloze plekken die schilferig zijn en niet altijd jeuken.

De behandeling van een schimmelziekte van de huid is langdurig en moet uitwendig worden uitgevoerd door wassen met speciale shampoos of sprays, naast de toediening van een antimycoticum. Om herinfectie te voorkomen, is het noodzakelijk de omgeving te ontsmetten en alle contactvoorwerpen van de aangetaste kat schoon te maken. De sporen blijven namelijk achter in tapijten, speelgoed, kattenbakken, enz.

Psychogene Alopecia

Soms overdrijven katten hun persoonlijke hygiëne. Onze fluwelen pootjes zijn zeer gevoelig en kunnen op verschillende stressfactoren reageren met deze gedragsstoornis. Vaak worden de buik en de binnenkant van de dijen aangetast. Zelf toegebrachte kleine verwondingen kunnen dan leiden tot jeuk en ontstekingen en de kat likt en krabt nog intenser - het is een vicieuze cirkel. 

Psychologisch geïnduceerde haaruitval is een uitsluitingsdiagnose als er geen lichamelijke oorzaak kan worden gevonden. In dit geval is verder onderzoek nodig om te achterhalen waarom uw kat zo gestrest is. Vaak kunnen eenvoudige maatregelen helpen om het te ontspannen. Bijvoorbeeld een nieuwe vensterbank of een extra kattenbak kunnen wonderen doen. Ook het gebruik van feel-good feromonen, die via het stopcontact worden verdampt, kan veel katten helpen.

Kan een binnenkat mijten krijgen?

Helaas wel. Zelfs als uw kat nooit de flat verlaat, kan hij toch mijten krijgen. Hoe is dit mogelijk? Mijten worden meestal overgedragen van kat op kat door direct lichamelijk contact, maar ze overleven ook enige tijd op oppervlakken en voorwerpen. Een mijtenplaag komt relatief veel voor bij wilde en buitenkatten, dus de kruipers komen dan in onze straten, tuinen en parken terecht. Zo kunnen we de mijten ongemerkt via schoenen, dekens of andere voorwerpen in onze huizen brengen. Hetzelfde geldt voor vlooien en bepaalde virussen en bacteriën. Uw binnenkat is dus niet beschermd alleen omdat hij niet naar buiten gaat.

Waarom krabt mijn kat aan zijn nek?

Het is simpel: omdat het jeukt en ze perfect bij de plek kan. Katten zijn zeer flexibel en kunnen bijna elk lichaamsdeel bereiken bij het verzorgen en krabben. De klauwen zijn verlengd en dienen als hulpmiddel bij het krabben. Helaas kan uw kat zich daarbij ook verwonden als de jeuk te hevig wordt of de huid al beschadigd is.

De enige plaats waar ze niet bij kunnen is op de bovenrug tussen de schouderbladen. Dit wordt gebruikt bij het toedienen van medicijnen zoals zogenaamde spot-ons tegen ectoparasieten, waar de kat niet aan mag likken.

Wanneer naar de dierenarts?

Als uw kat zich kaal krabt, moet u handelen. Er zijn veel mogelijke oorzaken die onderzocht en behandeld moeten worden. De confidu diagnosezoeker, ontwikkeld door dierenartsen, kan u helpen. Beantwoord vragen over het symptoom en krijg informatie over of en wanneer u naar een dierenartsenpraktijk moet gaan. U krijgt ook hulp over hoe u uw kat thuis kunt ondersteunen. 

Als uw kat niet eet, zwak is of koorts heeft, moet u onmiddellijk naar de dierenarts gaan. Ook als de plek groot en ontstoken is, is professionele wondverzorging noodzakelijk.

Kale plekken - niet alleen in de nek!

Uw kat kan niet alleen kaal zijn in de nek, maar ook op andere delen van het lichaam. Vaak zijn de haarloze plekken niet alleen kaal gelikt, maar kan het haar ook zijn uitgevallen. Afhankelijk van de oorzaak zijn er zelfs heel specifieke patronen die kenmerkend zijn.

Kale plek op de buik

Als uw kat een kale buik heeft, is dit een aanwijzing voor een zogenaamde psychogene alopecia. Simpel gezegd, uw kat blijft zijn buikje likken tot al het haar weg is. En ook het haar dat teruggroeit blijft hij aflikken.

Katten zijn erg gevoelig en kunnen op stress reageren met een overdreven verzorgingsinstinct. Een nieuw gezinslid kan net zo goed een trigger zijn als lange tijd alleen zijn of de bouwput voor het huis. Als een lichamelijke oorzaak kan worden uitgesloten, moet u de zaak tot op de bodem uitzoeken. Vaak kunnen eenvoudige maatregelen uw kat helpen om zich weer te ontspannen.

Kale plekken boven de ogen

Ook dit is een gebied waar uw kat zich uitstekend aan kan krabben. Er zal zich dan ook snel een kale plek boven de ogen vormen, omdat het steeds meer gaat jeuken. Vaak is de huid op het gebied rood, soms ontstaan er zelfs kleine rode puistjes. Meestal zijn beide kanten van het oog aangedaan.

De meest voorkomende reden voor een kale plek boven de ogen is voedselintolerantie, maar een vlooienallergie of een omgevingsallergie kan er ook achter zitten. Katten kunnen bijvoorbeeld allergisch zijn voor huisstofmijt of bepaalde pollen, net als mensen. Om de oorzaak van de kale plekken te achterhalen is diergeneeskundige expertise nodig. Pas dan kan de juiste behandeling worden toegepast.

Kale plek op de kop

Als de kop van uw kat kaal is, zijn parasieten waarschijnlijk de boosdoener. Vooral hoofdschurft en vachtmijt veroorzaken vreselijke jeuk en korstvorming. In de meeste gevallen is niet alleen de kop aangetast, maar verspreiden de plekken zich naar andere delen van het lichaam. Huidschimmels leven ook parasitair en veroorzaken haaruitval op het hoofd. Meestal zijn de vlekken cirkelvormig en is de huid schilferig.

Als uw kat dergelijke verschijnselen vertoont, zal hij waarschijnlijk medicijnen nodig hebben. Natuurlijk moet er eerst een dierenartsonderzoek plaatsvinden om de situatie op te helderen.

Conclusie

Een kale plek in de nek is een veel voorkomend symptoom bij katten. De oorzaken zijn divers en vereisen vaak behandeling met medicijnen. Het kan veroorzaakt worden door parasieten, voedselintolerantie of een cutane schimmel. Soms is het gewoon omdat uw kat zich gestrest voelt.

Om uw kat te helpen, kunt u de confidu diagnosezoeker proberen. Het zal u helpen de ernst van het symptoom te beoordelen en geeft u specifieke aanbevelingen voor actie. Dit kan u een onnodige reis naar het kantoor van de dierenarts besparen. Of het zal u duidelijk maken dat u onmiddellijk moet gaan in plaats van te wachten op verbetering.

Het tijdschrift confidu wordt door onze dierenartsen geschreven volgens de huidige wetenschappelijke normen. De artikelen zijn geen vervanging voor een diergeneeskundige diagnose, maar zijn bedoeld om u eerste informatie te verschaffen over vele onderwerpen met betrekking tot uw dier. Heeft u specifieke vragen over uw dier, dan adviseren onze dierenartsen u graag via de confidu app.